LA DUCASSE A
TOURNAI. Uit de vorige
verhalen heb je wel begrepen dat er in Doornik (Tournai)
voor een militair niet veel te beleven viel. Maar
er was natuurlijk één maal per jaar "La
Ducasse" of de foor. Tijdens de week-end van
la Ducasse bleven de meeste militairen in Doornik
in plaats van naar huis te gaan. De zondag trok
hij met een van zijn beste vrienden vol blijde
verwachting naar de kermis.
Er
waren natuurlijk de klassieke rups en autoscooter
waar zij probeerden kennis te maken met meisjes.
Dat lukte aardig vlug want de aantrekkingskracht
van het uniform was niet te onderschatten. Twee
jonge niet onaantrekkelijke meisjes lieten zich
bekoren en de twee koppeltjes schuimden de ganse
foor af om rond 18 uur in een frituur te belanden.
Het
waren dienstmeisjes bij een rijke industrieel.
Zij moesten de ganse week werken en logeerden op
kamers in het huis van de baas. Enkel op
donderdag waren zij vrij om hun moeder te
bezoeken. Men noemde die dag "la sortie des
servantes" want van dat moederbezoek kwam er
niet veel in huis en vooral niet als het La
Ducasse was.
Er werd
dus afgesproken om de volgende donderdag "une
virée" op de kermis te maken. Na enkele
uren op de molens gezeten en de eerste zoentjes
onder het zeil van de rups geprobeerd te hebben,
stelden de meisjes voor om naar hun kamer te gaan.
Onze soldaatjes moesten geen schrik hebben want
de bazen waren voor een week weg en zij hadden
het ganse kot voor hen alleen.
Het
probleem was echter dat de militairen wel voor
middernacht moesten binnen zijn in de kazerne.
Dat wuifden de meisjes lachend weg want het huis
stond dicht bij de kazerne en zij hadden toch nog
enkele uurtjes voor zich.
Het was
een zeer groot patriciërshuis met vele kamers.
Deze van de meisjes waren ondergebracht op zolder
onder de pannen, maar zeer comfortabel ingericht.
Onze soldaatjes hadden twee flessen Beaujolais
meegebracht en eens het ganse huis bezocht
troonden de meisjes ze mee naar hun
respectievelijke kamers.
Onze
vriend was eerlijk gezegd nog zeer schuchter op
sexueel vlak en op een paar snelle avontuurtjes
na, had hij nog niet veel met een meisje gevrijd.
Zijn "liefje" scheen heel bedreven en
begon hem uit te kleden. Zij hadden reeds de
gehele fles leeg gedronken en waren in zeer
uitbundige stemming. Het meisje stond plotseling
in een doorzichtige baby-doll voor hem en trok
hem op het bed.
Hij
keekt regelmatig op zijn armbanduurwerk want de
militaire wetten waren zeer streng : om
middernacht binnen was voor 24 uur binnen of er
zouden "koekjes" vallen. "Koekjes"
zijn strafdagen tijdens dewelke men niet buiten
mag en 's avonds de vuile karweien moest
opknappen, zoals de w.c.'s kuisen, in de keuken
meehelpen enz.....
Het was
een schat van een meisje en moest wel enkele
jaren ouder zijn. Zij had veel ondervinding. Hij
had een erectie als een boom. Zij noemde dat
"avoir une balle dans le canon". Na een
paar, voor hem onbekende standjes, kwam zij op
hem zitten en stak zachtjes zijn penis in haar
muisje.....
Plotseling
hoorde hij beneden de voordeur opengaan.
Luidruchtig lachende mensen met een keffende hond
kwamen binnen. De stijfheid verplaatste zich van
zijn penis naar gans zijn lichaam
-
"Merde, mes patrons ! N'ayez pas peur; ils
pensent que nous sommes parties; ils ne montent
jamais ici. Oh là là qu'est-ce-qu'il se passe ?"
Treurig
keek zijn liefje naar wat er van deze trotse
soldaat overgebleven was. Zij trachtte hem te
troosten.
Hij
vroeg zich af hoe hij en zijn vriend zouden
buitengeraken. Want zo te horen waren de bazen
ook nog niet zinnens te gaan slapen en waren
bezig met een feestje te bouwen daar beneden. En
er was ook die kleine keffer die bij het minste
vreemd geluid zou beginnen bassen.
"Blijf
maar rustig hier tot morgenvroeg. Rond 9 uur zal
de kust wel vrij zij zijn en kan je naar de
kazerne !"
Rond 9
uur ? Hij mocht er niet aan denken. Niks aan te
doen hij moest er zich wel bij neerleggen,
letterlijk en figuurlijk. Ondertussen had zich
vlug aangekleed en was gaan zitten duppen in een
zetel.
Zij zat
in haar baby-doll beteuterd naar hem te kijken.
-
"Allez, venez. Vous n'allez pas rester là
toute la nuit quand-même ?"
In feit
had zij gelijk; of hij nu in de zetel bleef
zitten of in bed ging liggen kwam op hetzelfde
neer. Hij deed zijn kleren uit en kroop nevens
dat gloeiend mooie lichaam. Zij heeft een uur
lang haar best gedaan om terug beweging in de
slappe worst te krijgen, maar zonder resultaat.
Beiden zijn dan maar in slaap gevallen.
's
Anderendaags zijn onze twee militairen zonder
moeite om negen uur buiten geraakt en naar de
kazerne gelopen. Zijn vriend glunderde. Hij heeft
absoluut geen schrik gehad want zo'n "liefdesnacht",
dacht hij, zou hij nooit meer beleven.
"Quelle
pute, mon vieux, tu ne peux pas t'imaginer ! Je
suis crevé !"
Toen
zij hun wedervaren vertelden aan de officier van
wacht, trachtte die met alle moeite van de wereld
een lach te verbergen. Erger was het gesteld in
de compagnie waar zij reeds lang aan het werk
hadden moeten zijn.
-
"Au rapport à 11 heures" bulderde een
stukje sergeant toen hij hen zag.
Zij
waren beiden nog nooit gestraft geweest en
vreesden het ergste. Om 11 uur stonden zij in de
gang voor het lokaal van de commandant. Toen zij
binnenkwamen bekeek de officier hen met ijskoude
ogen en vroeg hen tot met alle détails hun
verhaal te vertellen.
-
" Vous avez au moins bien baisé ?"
- " Oh oui mon commandant, très bien
!" antwoordde de ene, die het ijs voelde
smelten.
- " Et vous ?" vroeg hij aan onze
vriend.
Deze moest natuurlijk toegeven dat hij niets meer
had kunnen doen van de schrik.
De
commandant schaterde het uit van 't lachen.
-
"Allez, une permission de suprimée"
Zij konden hun
oren niet geloven. Geen enkele zat met een
permissie in en dat wist de commandant ook wel.
Het is goed mogelijk dat er nooit twee soldaten
al lachend uit het lokaal van een
compagniecommandant gekomen zijn zoals zij. Het
sergeantje die hen op het rapport gezet had keek
heel nijdig.
Wie niet lang
gelachen heeft is de soldaat met zijn "folle
nuit d'amour". Enkele dagen nadien moest hij
dringend bij de korpsdokter die hem vertelde dat
hij een "blennorragie" (n'en druiper)
had.
"Effectivement
c'était vraiment une putain !"
ANDERE
VERHALEN.
|